Rondje Nederland

 
Een fietstocht over 11 dagen door ons eigen land

Ronde van nederland
Klik op kaartje voor interactieve map

27 juli – 6 augustus 2007
Voorbereiding
Een rondje Nederland op de fiets is voor deze vakantie eigenlijk de 3e optie op ons lijstje. In eerste instantie willen we gaan fietsen in Zuid-Engeland maar de routeboekjes van Luc Oteman zijn uitverkocht. Dan willen we gaan kanoën in Zweden, totdat we bedenken dat Jeannette een blessure heeft aan haar pols en Vincent aan zijn elleboog. Beide gewrichten hebben eigenlijk nog wat rust nodig. We hebben maar 11 dagen en het is toch ook weer een dag heen en een dag terug reizen. Dan besluiten we, als het weerbericht het toelaat, een rondje Nederland te gaan fietsen. We zien we in de week voor vertrek, op de 14 daagse weersvoorspelling, dat er niet al te veel regen zal vallen.


27 juli
Thuis – Lottum 111 km

We zoeken “Het Rondje” op in Breugel bij Eindhoven. Langs enkele knooppunten kunnen we via een landelijke route naar “knooppunt 72” fietsen bij de brug over het Wilhelminakanaal. We vinden hier de LF13. Begeleid door knooppuntenbordjes fietsen we langs Nuenen en door Mierlo om vervolgens een groot gedeelte van de dag niet ver van de A67 richting Venlo fietsen. De LF13 is sinds 2006 aangepast zodat de route nu gelijk loopt met knooppuntenroutes. Het routeboekje is nog niet zover. De aanpassingen staan wel op de internetsite. Zodoende fietsen we een paar keer fout en moeten we de route weer opzoeken. De kaarten in het routeboekje zijn goed gedetailleerd, zodat dit redelijk snel gaat. Via Bree bereiken we Blerick en Venlo, hier rijden we vlak langs de Maas en stappen we over op de LF3. Doordat we de wind in rug hebben, leggen we vandaag een flinke afstand af. In Velden herkennen we de prachtige minicamping waar we de 1e nacht verbleven toen we naar Rome fietsten. In Grubbenvorst zien we op een bord dat hier “De beste ijssalon van 2007” is. Dit proberen we dan ook maar even uit. We kopen bij de supermarkt wat eten voor de avond. In Lottum slapen we op SVR camping “Boszicht”. Een mooie kleine en gemoedelijke camping. ’s Avonds neemt de wind af. We kijken uit over een landbouwgebied met in de verte bossen. De camping eigenaar is vriendelijk en biedt ons tuinstoelen aan zodat we aangenaam kunnen zitten.

28 juli
Lottum – Millingen 88,5 km

’s Nachts: regen, regen, regen en nog eens regen. Het maakt op het tentdoek zoveel herrie dat er, ook met oordopjes in, van een diepe slaap geen sprake is. Ook als we ’s morgens op willen staan, blijft het met bakken naar beneden komen. Van binnenuit ruimen we de spullen in de waterdichte fietstassen. Als we buiten de tent komen zien we dat ons routeboekje nog buiten ligt en dus door en door nat is. In het keukentje van de camping eten we wat en prepareren ons boekje om de tocht in de regen te hervatten. Op het moment dat we vertrekken is het droog. Door het gesoebat is het wel al half tien. De route loopt langs de camping dus we kunnen meteen door. Bij het plaatsje Well steken we via de Koninginnebrug de Maas over en vervolgen de route aan de andere kant van de Maas. In het routeboekje, wat we nu zeer voorzichtig gebruiken omdat het anders uit elkaar valt, zien we in Nieuw Bergen een VVV. Ze hebben helaas geen nieuw routeboekje in huis. We zijn op zoek naar een nieuw boekje omdat we denken dat het binnen een paar dagen helemaal aan elkaar geplakt is of uit elkaar valt, zonder dat we het nog kunnen gebruiken. We steken de Maas per pont over, eerst in Vierlingsbeek en later bij Afferden. In het bos, net voor Gennep, raken we de route even kwijt. Dan klimmen door het mooie, heuvelrijke landschap van Molenhoek en Malden naar Nijmegen. We gaan vandaag niet zo snel. De tegenwind komt uit het noorden. Ten zuidwesten van Nijmegen fietsen we door Heilige Landstichting, Berg en Dal waar bij de VVV de routeboekjes uitverkocht zijn. Onderweg fietsen we tot 3 keer hetzelfde echtpaar voorbij. We raken aan de praat. Ze hebben minder bagage bij zich en overnachten bij “Vrienden op de fiets”. Dan komen we over een dijk waar we uitkijken over de uiterwaarden van de Waal. We stoppen in Millingen aan de Rijn. Bij een, door een hek afgezette, speeltuin is een natuurcamping. Na sluiting van de speeltuin vertrekken de kinderen en de beheerder. Met twee meiden die ook de LF3 fietsen kamperen we op een weide. Er is ook een trekkershutje. Door de zon drogen onze spullen snel. Onze fietsen zetten we, op advies van de beheerder, onder het afdakje van het trekkershutje. Er is bij het wasgedeelte een elektrische handendroger. Hiermee drogen we bladzijde voor bladzijde het routeboekje. Dit gaat eigenlijk zo goed dat we niet meer hoeven te zoeken naar een VVV of boekhandel die het boekje verkoopt.

29 juli
Millingen – Arnhem 24 km

’s Nachts regent het veel en langdurig. Als de wekker gaat regent het ook hard. We blijven dus maar wat langer liggen. We wilden het eerste fiets- voetveer hebben. Deze vertrekt hier elk uur naar de overkant van de Rijn. We staan dan toch maar op. Dan blijkt dat de fiets van Jeannette onder het afdakje van het trekkershutje, weg is. Shit, vloek, mopper de mopper, wat nu?! Misschien is het een kwajongens streek en staat de fiets nog in de buurt. We zoeken de fiets op het terrein en in het dorp. Geen fiets te zien. Jeannette pinkt een traantje weg. Einde fietsvakantie? Wat moet je zonder fiets? Jeannette belt haar ouders om ons maar op te komen halen. Op één fiets kun je geen 12 tassen kwijt en op zondag is alles dicht. Even later bedenken we dat we kunnen proberen op de fiets van de vader van Jeannette verder te rijden. Er moet dan wel nog een lowrider op. Die regelen we telefonisch via een vriendin. In de tijd dat de ouders van Jeannette de fiets komen brengen, bakken we een eitje en ontbijten we onder het inmiddels beruchte afdak van het trekkershutje. Het blijft ondertussen constant regenen. Wanneer 4 uur later de ouders van Jeannette met de fiets aankomen, kunnen we de lowrider op de fiets monteren, zadel en stuur afstellen, en de banden tot 5 bar (75 psi) oppompen. Na een gezamenlijke lunch nemen we weer afscheid en hervatten onze tocht door het fiets- voetveer over de Rijn te nemen. Met een straffe wind tegen fietsen we aan de andere kant over de dijk. We beseffen nu pas welke extra dingen we op en aan onze fiets hebben. De achterband van de ‘nieuwe’ fiets vertoont opeens een bobbel. De band is waarschijnlijk niet bestand tegen de hoge druk en lijkt het langzaamaan te begeven. De fiets kunnen we, met de bepakking, ook niet op de standaard zetten. Deze was ook extra stevig. Spd pedalen; dus onze fietsschoenen hebben we nu ook niets meer aan. Als we langs de Neder-Rijn naar Arnhem fietsen komen er herfstachtige buien over. In Arnhem gaan we bij de oude hospita van Jeannette (Ger en Mieke) op de koffie. Het is al wat later in de middag en we worden uitgenodigd om te blijven eten en slapen. Dat slaan we niet af. We zoeken op internet een fietsenzaak die morgenvroeg open is, voor een nieuwe achterband en doen aangifte van de fietsdiefstal.

30 juli 2007
Arnhem – Haaksbergen 92.5 km

Na een droge nacht en een gastvrij ontbijt nemen we afscheid van de hospita en zoeken de fietsenwinkel op. Een half uurtje later ligt de achterband er alweer op en kunnen we verder. We verlaten Arnhem. Via Rozendaal klimmen we naar de Posbank in het Nationaal Park Hoge Veluwe. De heide staat volop in bloei en kleurt het landschap prachtig paars. In Vorden staan kapitale landhuizen en boerderijen in een weelderig landschap. Met statige oude beuken- of eikenlanen. Via het verder bosrijk en landelijk gebied van de Achterhoek komen we in Haaksbergen. Onderweg komen we veel fietsers tegen. Hele gezinnen met jonge kinderen en bepakking slingeren zich door Nederland. We zitten deze vakantie duidelijk in het seizoen. In Buurse komen we eerst bij een “SVR minicamping”, De Veldscholte, die meer op een grote camping lijkt. Er staan wel 30 caravans en er is ook geen beschutte plaats voor ons. We fietsen een kilometertje verder en komen bij een boerderijcamping, “t Weertje”. Hier staan 3 caravans en er is een huiskamer in de schuur gemaakt. Het is er lekker rustig, achter de schuur kunnen we uit de wind koken. Nadien zitten we in de tot huiskamer omgebouwde schuur en kijken het weerbericht voor morgen op tv.

31 juli 2007
Haaksbergen – Schoonebeek 117 km

De tent inpakken is alweer een gewoonte geworden. Het zeiltje wat we bij ons hebben en op het natte gras kunnen uitspreiden, houdt onze spullen droog, terwijl we deze inpakken. We ontbijten in de zon, net achter de schuur. We hebben nog niemand gezien op de camping voordat we, een uur nadat we opgestaan zijn, op onze fietsen stappen. Via natuurreservaat het Buurserzand verlaten we Haaksbergen. Bij Boekelo zien we kleine groene hokjes in de velden tussen de gewassen staan. Deze blijken voor zoutwinning in dit gebied te zorgen. Na een bosrijk gebied tussen Hengelo en Enschede verlaten we de LF4 en stappen over op de LF14. Het Lutterzand bestaat uit dennenbos, zandverstuivingen en heide. Na Denekamp steken we de grens met Duitsland over. Tijdens het fietsen hebben we het tot nu toe behoorlijk droog kunnen houden. Bij Neuenhaus valt een fikse bui. Het voordeel van fietsen is dat als het niet regent, de wind de schoenen en fietsbroek ook weer snel droogt. Net voor de grens met Nederland staan er een aantal jaknikkers voor het ophalen van olie. Ook lopen er kriskras door het landschap buizen die de olie afvoeren. Het zadel van de fiets van haar vader bevalt Jeannette niet zo goed. Ze krijgt er zadelpijn van. Het is een mannenzadel. Bij een fietsenzaak in Schoonebeek kopen we een ander zadel. In dezelfde plaats zetten we onze tent op bij camping “De Bult”. Het is een natuurcamping. Er zijn dus weinig voorzieningen en het is er gemoedelijk. We zien nog 2 meiden van ongeveer 20 jaar die met een voor 14 euro gehuurde tandem op fietsvakantie zijn. Ze kunnen weinig spullen meenemen, maar met hun lach krijgen ze heet water van de beheerder voor thee. De tandem is niet echt aangepast voor een fietsvakantie. Het zadel doet bij hen dan ook ontzettend pijn, voor de rest hebben ze de grootste lol. 

1 augustus 2007
Schoonebeek – Noord-Laren 92.3 km

We ontbijten met de meiden. Deze keer koken wij water voor hen. Ze hebben het koud gehad vannacht. Ze hebben alleen een fleece deken om zich in de tent te beschermen tegen de kou. Ze hebben er niet echt problemen mee. We verlaten de camping en fietsen naar Emmen. Onderweg wordt er bij een overgang gewerkt aan het spoor. De beveiligingsman zit een boekje te lezen. Hij zou eigenlijk op moeten letten of er een trein aan komt en voor slagboom moeten spelen. Zo nu en dan passeren we een dorpje. Verder is het veelal bosgebied waar we doorheen fietsen met veel mooie fietspaden. In Emmen raken we nog even de route kwijt, maar dit herkennen we nu al snel en draaien om de route te hervatten. Het nieuwe zadel van Jeannette bevalt niet. Het is te hard en te smal. We ruilen van fiets om Jeannette even te ontlasten. In Borger komen we bij een grote fietsenzaak: Egbert Egberts rijwielen. Hier is het zadel te koop, wat Jeannette op haar gestolen fiets had. Die bevalt een stuk beter. Via het Gasselterveld, waar we een Hunebed bezichtigen, komen we in Rolde. Het wordt steeds drukker op het fietspad, het lijkt op een gegeven moment wel file fietsen. Blijkt er in Zuidlaren een fietsvierdaagse plaats te vinden. In het dorp doen we inkopen. 5 km verderop, op de natuurcamping van Nivon, overnachten we op het trekkersveldje. “De Hondsrug” heet het en het Pieterpad loopt er langs.

2 augustus 2007
Noord Laren – Holwerd 97 km

’s Ochtends is het mooi fietsen. Geen verkeer op het fietspad, de zon probeert door de sluierbewolking heen te komen. De bewolking wint nog. We rijden over een slingerend fietspad vlak bij het Paterswoldermeer. Soms kunnen we tussen de bebossing door het meer zien. In de stad Groningen maken we een uitstapje, om de Martinitoren te bekijken. Verderop, net even buiten de stad, is de brug over het Reitdiep buiten gebruik voor een aantal weken. Met behulp van het routeboekje nemen we een volgende brug en komen via een omweg bij Wierum weer op de route. Het landschap is open en weids. Weidevelden zijn omringd door water wat niet alleen als perceelsscheiding dient, maar ook de kuddes schapen gescheiden houdt. Via de polder van het Reitdiep komen we bij Lauwersoog. Zoals vaak bepalen we rond de middag waar we die dag zullen eindigen. Dan kunnen we vaak het best inschatten hoe het de rest van de dag nog gaat verlopen. Vandaag denken we in Holwerd uit te komen. Als we nog verder fietsen kunnen we, later deze week, misschien wel op de fiets thuis komen via de LF7. Het zal dan waarschijnlijk wel een race tegen de klok worden. Hier kiezen we niet voor. We besluiten gewoon het Rondje Nederland te blijven volgen en het later een keer af te maken. Van Lauwersoog tot Holwerd fietsen we net achter de dijk die het water van de Waddenzee en de noordenwind tegen houdt. Gelukkig hebben nu we geen westenwind. Wind is toch wel een bepalende factor voor het fietsen in Nederland. Met wind tegen halen we misschien 70 km per dag terwijl we met wind mee makkelijk 120 km kunnen fietsen. In Holwerd nemen we de camping in het dorp, net achter een kerkje. Het dorp heeft oude straatjes, oude huizen, drie kerken en een supermarkt. Op de camping is altijd iets te beleven. Mensen die bijvoorbeeld hun barbecue niet aan krijgen en de barbecue van de buurman die inmiddels klaar is.

3 augustus
Holwerd – Westerland 118 km

Omdat het afgelopen dagen ’s morgens vaak windstil is en het later op de dag begint te waaien staan we een half uurtje eerder op. We fietsen nu wat verder achter de dijk. Bij Hoge Beintum komen we langs de kerk die op de hoogste terp van Nederland is gebouwd om weer achter de dijk te duiken. Bij de Zwarte Haan, waar ook een beginpunt van een Pelgrimstocht naar Santiago de Compostella in Spanje is, maken we een stop. Even verderop zit een enkele bewoner voor zijn huis en geniet van de zon. Na het mooie Harlingen mogen we aan de zeekant van de dijk fietsen en komen we bij de Afsluitdijk. De wind staat voor ons wel goed. Deze komt uit het westen, maar door de dijk hebben we hier niet zo veel last van. We halen regelmatig met gemak 22 km per uur. De verhalen die de ronde gaan over de beproeving die de Afsluitdijk kan zijn, kunnen wij niet delen. Er is wel veel lawaai door de auto’s en het suizen van de wind in je oren. De toch saaie 32 kilometers delen we in drieën zodat we bij de 2 parkeerplaatsen een stop maken. Bij wind tegen zou het behoorlijk aanpoten zijn geweest. Fietsers die de andere kant op gaan hebben het bijna net zo zwaar. We zijn blij als we na 1,5 uur de Afsluitdijk mogen verlaten. Den Oever was eigenlijk onze eindbestemming maar we besluiten nog wat door te fietsen naar Westland. Hier op het vasteland hebben we veel meer last van de wind. Bij het verlaten van de Waddenzee zien we in de verte Den Helder liggen. Het routeboekje houdt het verder goed. Het ziet er wel verfomfaaid uit en is wel dubbel zo dik als een normaal boekje, maar is nog goed te gebruiken. In Hippolytushoef doen we boodschappen om bij camping “De Waddenzee” te eindigen. De camping is niks voor ons, veel te veel stacaravans. Het trekkersveldje is wel goed en tegen wind beschermd. We gaan ’s avonds bij het Amstelmeer kijken. In de verte draaien windmolens. In het dorpje Westland is verder niets te zien of te beleven. Er zijn wel drie campings. Er komen ook andere fietsers op het trekkersveldje en we zitten samen aan het picknickbankje. De ene vrouw is ervaren in het outdoor gebeuren, de andere niet. Ze eten soep met brood. Wij een uitgebreide Thaise curry met gemengde sla. Ook op één brander is vaak veel te maken. Zeker met de producten die in Nederland te koop zijn. Je moet soms wat creatiever zijn en bent er wat tijd mee kwijt maar het smaakt heerlijk en het geeft je nieuwe energie voor de toch intensieve vakantie.

4 augustus
Westerland – Castricum 74 km

Bij het opstaan waait het al. We zien dat het zuidenwind is. Niet goed voor ons. In 50 minuten zijn we weer onderweg met goed ontbijt aan de picknicktafel. De vrouwen komen net uit bed als wij vertrekken. We fietsen om het Amstelmeer heen. Het landschap is open en er staan grote windmolens krachtig te draaien. Een aantal boeren heeft een eigen windmolen. Als we naar het zuiden fietsen voelen we de tegenwind. Hier is niemand op de weg. Een enkele boer is bezig op zijn akker. We maken de doorsteek via Oude Sluis naar de duinen van de Noordzee. Als we de kustlijn eenmaal bereiken hebben we de wind pal van voren. Bij Petten fietsen we aan de kant van de zee over de Hondsbossche Zeewering. Met 11 of 12 km per uur boksen we ons langs de zee. We zijn blij als we de Schoorlse duinen in mogen. Hier hebben we soms bescherming van wat bomen. Het is er mooi en afwisselend. Na de middag wordt het ook wat drukker met andere fietsers. Het is een behoorlijk heftige dag. Halverwege de middag komen we langs een grote camping waar we dan ook maar stoppen. Op het trekkersveldje van Kennemer Duincamping Geversduin zijn nog een paar plaatsen vrij. ’s Avonds organiseren we een barbecue voor twee personen. Tegenwoordig zijn er van die kant en klaar barbecues die je nadien weg kunt gooien. Ook prima voor een fietsvakantie. We maken gebruik van de picknickbank die vlak bij onze tent staat. Later komt een man aan het bankje zitten die op fietsvakantie is met zijn 2 kinderen van 12 en 5 jaar oud. Zijn tas met camera is vanmiddag of gestolen of van zijn fiets gevallen. Hij heeft nog wel een campinggids van Nederland waar een camping in Katwijk in staat aangegeven. Deze staat niet in ons routeboekje. Veel aanwezige campings staan niet in het routeboekje, wel een gemis om een fietsdag goed in te delen

5 augustus
Castricum – Katwijk aan Zee 62 km

We ontdekken net na vertrek dat we gisteren het laatste stuk fout zijn gefietst en dus per ongeluk bij de camping zijn uitgekomen. Op een kruising blijkt een routebordje van de LF 1 verdwenen te zijn. Aan het nummer van de paddenstoel kunnen we zien waar we staan en vervolgen de route weer door de duinen. De wind is gaan liggen gisteravond en is ook vanmorgen nog afwezig. Bij het veer over het Noordzeekanaal moeten we even wachten. Dan gaan we via IJmuiden, Santpoort en Bloemendaal richting Zandvoort. Het is een stuk drukker op het fietspad. Veel dagjesmensen die naar het strand lopen (het is zondag en 30 graden). We zien veel minder vakantiefietsers. Meteen na de middag komen we in Katwijk aan Zee. Het strand ligt er dan al behoorlijk vol. We nemen daar de meest zuidelijke camping in de duinen. Campings aan de Noordzee zijn het dubbele van de prijs in het oosten van het land. We betalen hier 20 euro voor 1 nacht. We rusten wat uit en genieten van het mooie weer op de camping. Later pikken we een terrasje en eten wat in Katwijk. ’s Avonds gaan we naar het strand en kijken naar de mooie zonsondergang. Later blijkt het hele land in de file naar de kust te hebben gestaan. Het was natuurlijk wel goed druk, maar we hebben er geen last van gehad.

6 augustus
Katwijk aan Zee – Maassluis 50 km
Door de duinen bij Wassenaar komen we door Scheveningen en fietsen tussen de zee en Den Haag in. Bij Hoek van Holland volgen we de richting van de Nieuwe Waterweg. We hebben nu volop wind mee. In de verte zien we de enorme buizen van de stormvloedkering. Bij Maassluis zoeken we het NS-station op en zetten de fietsen in de trein. Onze vrije dagen zijn op. Van het rondje Nederland hebben we 900 km gehad en nog 300 km te gaan. Nog goed voor een lang weekend. In Boxtel stappen we uit en fietsen de laatste kilometers weer naar huis.