Griekenland 3
Makrigialos - grens Turkije
Canakkale, 15 april 2023
Regenachtige verjaardag
Op 3 april, de verjaardag van Vincent, zijn we in Makrigialos. De regen die is
voorspelt valt de hele dag met bakken uit de lucht. In de spaarzame momenten
dat het droog is wagen we ons even buiten. Eén keer om koffie met gebak te eten
en later op de dag om een hapje te eten. Als we de volgende dag opstaan is het,
wonder boven wonder, droog. We zijn verbaasd maar ook blij. We hebben een rit
van 80 km voor de boeg naar Thessaloniki. Daar hebben we afgesproken met de Amerikaanse
fietsers, Tim en Tracy van tntbiketour. We hebben ze twee jaar geleden ontmoet
in IJsland en nu komen we elkaar tegen in Griekenland.
Thessaloniki
Het is een pittige dag met veel wind, deels van voren, maar het blijft wel droog. Tim en Tracy komen van de andere kant en hebben vanochtend de eerste twee uur regen gehad.
Ons appartement in Thessaloniki blijkt enorm. Je kunt er zo ongeveer rondjes fietsen. Heel luxe allemaal. We hebben een gezellige middag en avond met Tim en Tracy en kletsen lekker bij over de fietsreizen die we maken. Een dag later verkennen we de stad nog wat beter. We zien de witte toren, de boog van Galerius, een markt met versproducten, waaronder geitenkoppen, en natuurlijk het kunstwerk met de paraplu’s.
Onze eerste mijlpaal
Na Thessaloniki zetten we toch echt koers naar Turkije, het is nog ongeveer 370 km tot aan de grens. We starten met een flinke klim, tot wel 16%, dat is nog nét te fietsen. Vandaag bereiken we ook de 1000 km grens van deze reis, toch wel een leuke mijlpaal. We zoeken ook nog een paar geocaches maar daarmee hebben we geen succes, we vinden er geen.
Aan het einde van de dag vragen we in een piepklein dorpje of er ergens een plek is waar we onze tent op kunnen zetten. Dat mag in en bij een huis wat nog in aanbouw is. We zetten de tent op de betonnen vloer. Er is zelfs een klein tafeltje en stoelen aanwezig. We zitten ’s middags nog even heerlijk in de zon. We slapen heerlijk en worden wakker op een ijskoude ochtend. We ontbijten buiten terwijl de temperatuur niet hoger komt dan 2oC.
Onverwachte uitnodiging
We fietsen parallel aan de kust maar de zee zien we niet veel, die is daarvoor net iets te ver weg. Het landschap is glooiend. De klimmen zijn nooit erg lang of hoog maar het zijn er wel veel op een dag, dus alles bij elkaar zijn het iedere dag toch weer heel wat hoogtemeters. We beginnen al wat klimspieren te ontwikkelen. We fietsen in één dag naar Kavala, 100 km. Een flinke dag fietsen. Gelukkig is het lekker weer en Kavala is leuk om nog even doorheen te lopen. Er is een haventje en een aquaduct. Ook vandaag komen we aan het eind van de dag in een klein dorpje waar we een plekje zoeken voor de tent. Een echtpaar wat we aanspreken zegt dat we wel bij hun terecht kunnen. Wij denken dat we de tent op gaan zetten in de tuin maar ze blijken een mooi gastenverblijf te hebben waar we gebruik van mogen maken. Fijne slaapkamer en een heerlijk warme douche. We worden uitgenodigd voor het eten en in de avond kletsen we nog wat. In de ochtend krijgen we ook nog een uitgebreid ontbijt. Wat fijn dat er zulke gastvrije en vriendelijke mensen zijn. Voor dit soort bijzondere ontmoetingen hebben we ansichtkaarten bij ons. Daar staat een foto van onszelf op en wat typisch Nederlandse plaatjes zoals tulpen, klompen en molens. Op de achterkant schrijven we dan een persoonlijke boodschap. Iedereen is altijd blij verrast en het wordt, denken we, zeker gewaardeerd.
Op naar Turkije
We merken dat we wat meer in de buurt van Turkije komen. Af en toe is er al een moskee met minaret te zien en we krijgen regelmatig de vraag of we naar Turkije gaan. De laatste stad voor de grens is Alexandroupolis. Daar willen we graag op de camping maar vanwege het koude en regenachtige weer besluiten we toch maar een lekker warm appartement te nemen.
Als we daar vertrekken gaan we nog dezelfde dag de grens over naar Turkije. Voordat we daar zijn komen we nog voor een onaangename verrassing te staan. We fietsen over een mooi onverhard landweggetje als opeens alle modder aan onze fietsen blijft plakken. De remmen lopen vast en even later draaien de wielen ook niet meer. Met een tentharing proberen we steeds de modder een beetje te verwijderen. Uiteindelijk dragen we de bagage een stuk verder en de fietsen er achteraan. Die moeten we ook dragen want niets draait meer. Ondertussen begint het ook nog te regenen… Geen gezellige middag tot zover. Eenmaal op het asfalt komen we al snel bij een tankstation met afspuitplaats en zijn de fietsen zo weer schoon. Met volledig regenpak en overschoenen aan passeren we de grens. Nadat de Turken onze paspoorten drie keer hebben gecontroleerd kunnen we verder. Wel meteen heel veel grote honden op het terrein … welkom in Turkije.
Onze indruk van Griekenland
Griekenland is een leuk land om doorheen te fietsen. In deze tijd van het jaar zijn er nog niet veel voorzieningen open en vallen de panden die leeg staan extra op. Veel vergane glorie langs de kust. De wegen zijn heel erg breed en autoluw. Voor ons als fietsers heel fijn maar we vragen ons af waarom de wegen zo ruim zijn. Vaak zijn ze ook nog aangelegd met Europees geld. De Grieken zijn erg vriendelijk en behulpzaam en ook het eten vinden we erg lekker. Verder dan goedendag en bedankt zijn we in het Grieks helaas niet gekomen en het lezen van de Griekse letters is ons helemaal niet gelukt. Het is een gebied met vooral veel olijfbomen en op de vlakkere stukken zijn veel percelen vol gebouwd met zonnepanelen. Goed voor de groene energie maar niet erg fraai in het landschap. Er rijden hier nog veel oude auto’s rond die bij ons zeker niet door de APK keuring zouden komen. Dat kan hier allemaal nog. Tussen de olijfbomen zien we heel vaak bijenkasten staan. Later in het jaar zal hier vast veel zelf geslingerde honing te koop zijn.
Hoi Jeannette en Vincent,
ik was er nog niet aan toe gekomen maar heb nu alle drie de verslagen achter elkaar gekeken, wat een prachtige reis zijn jullie weer aan het maken met mooie verhalen en prachtige foto’s.
mooi wat jullie allemaal weer meemaken, het is nooit saai.
De groeten en blijf genieten!!!
Wil kraayvanger
Wat een prachtige foto’s weer en dan die verhalen erbij, geweldig. Wat ik mij ook afvraag hoe slagen jullie er toch steeds weer in “alles”bij je te hebben en dat ook nog in die fietstassen kunnen vervoeren! Natuurlijk hebben jullie inmiddels heel veel ervaring, maar toch: Vincent top klusjesman.
Het ga jullie goed, heel veel succes en genieten en pas goed op elkaar. groetjes Lies
Hoi Lies. Tja, dat is inderdaad een kwestie van ervaring en een goede inpaklijst. We moeten onderweg ook wel eens creatief zijn om iets op te lossen. Uiteindelijk komt alles altijd wel weer goed.
Leuk hoor, om jullie verslag te lezen en zo jullie te volgen. Terwijl ik het lees hoor ik jou stem Jeanette het verhaal vertellen. 😁
Dat is leuk om te horen, dankjewel.
Mooi reisverhaal en fotos ,we genieten met jullie mee.
Ik lees met veel enthousiasme jullie mooie reisverhalen.Mooie tijd in Turkey toegewenst.
Dankjewel
Vandaag zondag. Alsnog proficiat met de verjaardag.
En de complimenten voor de schitterende foto’s en de prachtige verslagen. En vooral succes met het vervolg.
En onze groeten.
Oom Jaspert en Leny.
Dank, fijn dat jullie het leuk vinden om ons te volgen.
Jeeetje wat een avonturen weer, bijzondere ontmoetingen en mooie foto’s! Leuk om jullie te volgen op deze manier en gefeliciteerd met het passeren van de 1.000 km!