Provence 2020
Een fietstocht van 16 dagen door de Provence met start en finish in Orange
De mogelijkheden in corona tijd
22 augustus tot en met 6 september 2020
Het is 2020 en het coronavirus waart rond over de wereld. Daardoor is onze fietsreis van 8 weken naar Amerika gecanceld. We moeten het dit keer dichter bij huis zoeken. In juni hebben we al 2 weken kris kras door Nederland gefietst. Daarom willen we nu graag wat verder weg. We denken aan de Provence in het zuiden van Frankrijk. Goede kans op mooi weer, toch wel wat hoogtemeters maar allemaal niet te hoog, te steil of te lang. We kiezen voor de routes van Benjaminse: Fietsen door de Provence. We hebben het boekje niet maar vinden al snel de gpx tracks op internet zodat we de route op onze gps kunnen zetten en zo kunnen volgen. Een week voor vertrek wordt het gebied rondom Marseille op ‘oranje’ gezet, dat is dan alvast een no-go. Geen probleem, met wat aanpassingen fietsen we gewoon om het gebied heen.
We starten in Orange
Vrijdagochtend 21 augustus vertrekken we om 05.00 uur met de auto richting Orange. Om 16.30 uur rijden we, na een voorspoedige reis, de camping op. Het is warm, 38 graden, maar je hoort ons niet klagen. We zoeken een plekje op de camping en vragen of we de auto hier 2 weken mogen laten staan. Dat mag: kosten € 5,- per dag. Dat vinden we veel te veel dus gaan we op zoek naar een ander plekje. We vinden een groot en rustig parkeerterrein in de stad waar we de auto met een gerust hart achterlaten.
Op zaterdag gaan we gelijk fietsen. Onze route voert ons eerst richting Avignon. Via mooie kleine weggetjes en zelfs nog een veld met in bloei staande zonnebloemen komen we via de brug over de Rhône Avignon binnen: sur le pont d’Avignon. Het is lunchtijd en we beginnen hier met een nieuwe gewoonte. In Frankrijk kun je tijdens de lunch in bijna elk restaurant een ‘plat du jour’ (dagschotel) eten voor rond de 10 euro. Als we dat iedere dag doen hebben we een goede lunch en hoeven we ’s avonds in de hitte niet meer te koken. Het is dan ook niet erg als we wat later op de camping zijn. Zo gezegd, zo gedaan. We vinden een leuk terrasje en eten een heerlijk gerecht met vlees, aardappels en groente. Ook na Avignon blijft de route nagenoeg vlak. We hebben uitzicht op de Mont Ventoux. Daar willen we aan het einde van de vakantie nog wel tegenop fietsen. We overnachten op een camping in Cavaillon.
Klimmetjes en als beloning een mooie camping in het bos
We komen nu wat meer in heuvelachtig gebied en de hoogtemeters worden wat meer. Aan het begin van de dag worden we meteen getest, klimmetjes van 14 en 16%. Het is zwaar, duwen en trekken aan stuur en pedalen maar we komen fietsend boven. Zo, de eerste echte hoogtemeters zijn overwonnen! We vinden een heel mooie kleine camping in Cereste. Een klein en eenvoudig sanitairgebouwtje en 25 kampeerplekken, kris kras in het bos. 3 plekken zijn bezet dus we hebben ruime keuze om een leuke plek te kiezen.
Kuuroord en onverharde wegen
In deze regio fietsen we regelmatig over een oude spoorlijn. Mooi fietspad, vaak over een dijkje, met bomen en een max stijging of daling van 1-2%. Dat is echt relaxed fietsen. Soms wijken we van het fietspad af en dan is het ook meteen veel heuvelachtiger. We vinden steeds leuke restaurantjes voor de lunch. De ‘plat du jour’ houden we er dus deze fietsreis in ieder geval in. We zijn ondertussen ver genoeg naar het oosten en zijn voorbij het ‘oranje’ gebied. We kunnen nu dus meer richting de Middenlandse zee. Net boven Manosque verlaten we onze route en fietsen via een eigen gemaakte route eerst naar Greoux les Bains. Dat blijkt een kuuroord te zijn waar wij niet zo heel veel van merken. Na Greoux volgen we mooie kleine weggetjes, soms zo klein dat ze onverhard worden en daardoor vaak des te mooier. Ongeveer in het midden van het meest slechte stuk komen we twee Franse vakantiefietsers tegen. We vertellen dat het onverharde deel nog ongeveer 2 km lang is, datzelfde krijgen we van hun te horen. Dat er in dat stuk ook nog een onverlichte tunnel met een bocht zit, dat vertellen ze niet … We komen uiteindelijk uit in Correns, wat een mooi historisch dorpje blijkt te zijn met 1 kleine camping. Door het coronavirus is het echt nergens druk, campings zitten zo’n 20-30% vol. Altijd voldoende ruimte dus.
‘Lac de saint Croix
Ondertussen weten we dat het gebied rondom Nice ook ‘oranje gebied’ is geworden. We kunnen dus ook niet meer zo heel erg ver naar het oosten. Het verbaast ons niet. Er is hier een mondkapjesplicht op veel plekken, zoals winkels, drukke winkelstraten, restaurants en receptie van de campings. Verder houdt niemand zich ergens aan. Ze moeten hier ook 1 m afstand houden maar dat doet echt niemand. We zien zelfs bekenden elkaar kussen zoals ze dat altijd doen hier in Frankrijk. De regels worden hier veel minder nageleefd dan in Nederland.
Voordat we echt naar het zuiden gaan maken we nog een mooi rondje richting Lac de Saint Croix. We overnachten in Aups, wat op 500 m hoogte ligt. De laatste klim overbrugd 300 hoogtemeters en we hebben het er allebei echt zwaar mee. Het is warm en de benen voelen zwaar. We zijn blij als we op de camping aankomen. Er is een lekker zwembad om uit te rusten en ’s avonds is het in het dorpje ook nog leuk vertoeven.
‘Vluchten’ voor oranje gebied
We klimmen vandaag naar het hoogste punt tot nu toe, 850 m. Altijd weer bijzonder om te zien hoe geweldig de uitzichten zijn als je wat hoger komt. De afdaling is super, 30 km lang en niet heel erg steil. We hoeven niet heel veel te remmen en hebben voldoende tijd om rustig rond te kijken en te genieten. We lunchen in Les Arcs en lezen daar dat alle gebieden ronde de Middellandse zee, waar we nu middenin zitten, door Frankrijk op ‘rood’ zijn gezet. Nederland heeft dat signaal tot nu toe steeds gevolgd door het voor Nederlanders op ‘oranje’ te zetten. We bespreken een paar opties en besluiten om hier in de buurt een camping te zoeken en dan rustig na te denken over de mogelijkheden. Als Nederland de gebieden op ‘oranje’ zet staat onze auto ook in dat gebied. Omdat we in de buurt van een treinstation zijn besluiten we om de auto op te halen en nu wat meer in de buurt van de auto te blijven. We hebben geen zin om, zodra we weer thuis zijn, 10 dagen in quarantaine te moeten. Ik, Jeannette, ga met de trein naar Orange, en met de auto weer terug. Ik neem de trein van 6.15 uur en 8 uur later sta ik met de auto op de camping. We rijden met de auto de hele afdaling van gisteren weer naar boven en komen uit bij een camping net ten noorden van Lac de Saint Croix. De auto mag hier best een tijdje blijven staan. Dat is dan alvast mooi geregeld.
Onverharde klim
We fietsen hier een ronde van 2 dagen en komen dan weer in de buurt van het meer uit. De dag begint met een onverhard pad. Het gaat eerst nog naar beneden maar al snel begint het pad te klimmen. Al vrij snel is het te steil om te fietsen. Vol goede moed duwen we de fietsen al lopend de berg op. Dat is superzwaar, elke fiets weegt ongeveer 45 kg en om te duwen zitten de tassen en de trappers altijd in de weg. Na iedere bocht denken we dat we boven zijn, maar helaas … 250 loodzware hoogtemeters later zijn we op de top. Daar ligt een mooi glooiend landbouwgebied met vooral veel lavendel. We fietsen door onverwacht leuke dorpjes en genieten de rest van de dag van de mooie route. We komen weer door Greoux les Bains maar nemen nu een andere afslag.
Moutiers Saint Marie
De volgende dag is een echte Provence route. Met hogere bergen op de achtergrond klimmen we eerst naar 600 m, op die hoogte gaat het wat op en neer en fietsen we door lavendelvelden. Het is geweldig mooi. Ik wil het liefst om de 100 m stoppen voor foto’s en een filmpje. De camping in Moutiers Saint Marie is heel leuk, niet al te groot met mooie plekken. We besluiten om hier een dag te blijven en morgen het stadje te bezoeken. Het stadje is zo’n beetje tegen, op en in de berg gebouwd. Mooie smalle straatje en een stuk hoger op de berg staat een kapel. Via een mooi pad en een aantal trappen lopen we daar naar toe.
Gorges du Verdon en Castellane
Onze vrienden Ronnie en Linda (www.travelbybike.nl) staan sinds een paar dagen op een camping in Castellane. Mooi om daar even langs te gaan. We fietsen via een geweldige mooie route langs de gorges du Verdon. We zijn hier al eens geweest maar het blijft fantastisch. Zeker met de fiets. We hebben het voordeel dat we op ieder punt kunnen stoppen om te genieten van het uitzicht of om foto’s te maken. De auto’s kunnen dat alleen op de daarvoor bestemde parkeerplaatsen. Via een wandelbrug over de rivier vinden we een superplek voor de lunch. In de middag komen we aan op de camping in Castellane. Ook hier blijven we weer een dag zodat we de avonden gezamenlijk met onze vrienden door kunnen brengen. Gezellig om bij te kletsen. We maken wel een mooi rondje in de buurt van de camping. Heerlijk licht fietsen zonder bagage.
Rondje Castellane
Vanuit Castellane maken we nog een ronde van vier dagen. We vertrekken in de ochtendmist richting col de Léques. Het uitzicht is supermooi in de mist. We fietsen door een rustig gebied met hier en daar wat landbouw, uitzichten en mooi dorpjes. La colle st Michel (1430) is het hoogste punt van deze fietsreis. Een wintersportdorp wat nu helemaal uitgestorven is. Het is een pittige klim maar ook weer een hele fijne afdaling. We vinden langs de route nog een mooie zwemplek in de rivier waar we een paar uur blijven voordat we het laatste stukje naar de camping fietsen. Vanaf Castellane volgen we dezelfde weg als dat we gekomen zijn om weer bij onze auto uit te komen. De laatste overnachting hebben we op een camping direct aan de Verdon. Regelmatig komen er rafts en kano’s voorbij onze kampeerplek. De laatste dag fietsen we nog een paar uur. Onze auto staat nog ongeschonden op dezelfde plek. We douchen op de camping en rijden weer richting Nederland.
Dit bericht heeft 5 reacties
Reageren is niet mogelijk.
ziet weer goed uit. leuk om zo zelf op deze regenachtige, gure dag even in zomerse sferen te zijn.
Zo brengt Corona je toch weer op andere ideeën/tochten die ook zeker de moeite waard zijn. Mooi verslag en prachtige foto’s.
Nu het winter is kunnen jullie weer extra genieten van de plaatjes van de mooie zomer in het prachtige Frankrijk.
Wat leuk dat we jullie reisverslag mochten lezen. We krijgen ook weer zin om de fietstassen in te pakken en te vertrekken.
Opnieuw erg leuk om te lezen en jullie avonturen te volgen. Wij fietsten j.l. sept de prachtige route naar Praag in prima fietsweer.