Griekenland 2
Larissa - Makrigialos
Makrigialos, 3 april 2023
De Meteora kloosters
Na een heerlijke dag rust in Larissa stappen we weer op de fiets. We hebben 90 km voor de boeg met niet veel hoogtemeters dus dat moet geen probleem zijn. Tot aan de lunch gaat het, behalve een lekke band, prima. Daarna begint het heel hard te waaien en ja hoor, wind tegen. In de laatste kilometers valt er ook nog een flinke bui, wat het vooral ook erg koud maakt. Gelukkig schijnt de zon alweer als we op de camping aankomen. We zijn in de omgeving van de Meteora kloosters. De bergen zien er bijna surrealistisch uit. We hebben veel zin om dit gebied te voet te verkennen. Dat doen we dan ook de komende twee dagen. Vroeger waren er 24 kloosters, waarvan er zeven zijn gerestaureerd. Zes zijn er bewoond, één door nonnen en de andere vijf door monniken. We bezoeken twee van deze kloosters. Het mooist is toch wel steeds het beeld van de kloosters precies boven op de punt van een steile berg. Eén klooster is in de bergwand gebouwd. Niet te geloven hoe ze dat voor elkaar hebben gekregen, met veel gesjouw en katrollen waarmee alle bouwmaterialen en later ook het voedsel en andere benodigdheden naar boven werd getrokken.
We slapen op een camping in Kastraki. Er zijn overdekte plekken om te koken en picknickbanken om op te zitten. Dat vinden we een hele luxe. ’s Nachts is het koud, rond 0 graden. Met onze slaapzak, lakenzak en wat extra kleding houden we het heerlijk warm in de tent.
Hoogste punt
Om niet dezelfde weg terug te hoeven fietsen naar Larissa nemen we een mooie rustige weg door de bergen. Er zijn hier in Griekenland heel veel mooie kapelletjes. Van hele kleintjes langs de weg, om iemand te gedenken, tot hele mooie waar je ook echt een mis in kunt houden. Ze staan vaak op mooie plekken, rondom in het groen, bankjes en vaak ook water. Daarmee maakt het dat ze vaak een perfecte wildkampeerplek zijn. Dat schijnen de Grieken zelf ook vaak te doen. Op 1000 m ligt een klein dorpje waar we ons water bij willen vullen. Helaas doet de kraan op het dorpsplein het niet. Een oud vrouwtje ziet ons en biedt aan om onze flessen en waterzak te vullen. Zo hebben we in ieder geval genoeg water om ergens wild te kamperen. We krijgen er allebei nog een lekkere peer bij die we direct opeten. Als we net het dorp uitfietsen stopt er een auto en een man stapt uit met een plastic tas in zijn hand. Er blijken vier appels en vier sinaasappels in te zitten. Hij zegt dat er verderop ook water is en dan rijdt hij meteen weer door. Dat zijn echt leuke verassingen onderweg.
Als we net voor de top, op 1050 m, zijn dan komen we bij zo’n mooie kapel die heel rustig ligt in een bos met open weide en aan een stuwmeer. We besluiten hier te blijven en we hebben een heel heerlijk rustige en donkere nacht.
De volgende dag klimmen we naar het, voorlopig, hoogste punt van onze reis, 1109 m. De afdaling gaat via een onverharde weg. Super mooi, 15 km lang naar beneden stuiteren met prachtige uitzichten. We dalen uiteindelijk af naar bijna weer zeeniveau en vinden aan het einde van de dag een mooie wildkampeerplek naast een rivier.
Honden
Er zijn hier veel honden. Nagenoeg iedereen heeft er minimaal één. Bij boerderijen zijn er vaak meerdere, zeker als men ook schapen of koeien heeft. De honden worden gebruikt om de kudde bij elkaar te houden. Als we langs fietsen komen ze altijd direct naar ons toe. Jeannette was altijd erg bang voor honden maar heeft zich over haar angst heen gezet. Het devies is om de honden aan te kijken en heel rustig door te fietsen. Eventueel een beetje water uit de bidon spuiten schrikt de honden wel wat al. Als er zes of zeven honden achter je aan komen valt het niet meer om rustig te blijven maar we hebben al wel gemerkt dat dat het beste is. Dat proberen we dus maar.
Terug naar de kust
Onze route gaat verder richting de kust. Veel kleine dorpjes, die vaak uitgestorven zijn. Uiteindelijk komen we toch weer vlak bij de zee. Hier zijn veel campings maar helaas zijn ze nagenoeg allemaal nog gesloten. Over het algemeen gaan ze op 1 mei open. Het is vandaag 1 april en we vinden uiteindelijk een camping die vanaf 1 april open is. We hebben een prachtige plek direct aan het strand. Het weer is lekker en we genieten van het mooie uitzicht. Tot nu toe hebben we nog geen enkele andere vakantiefietser gezien. Vandaag zien we er zomaar drie. Een stel, wat we tegenkomen, die lekker doorfietsen en blijkbaar geen zin hebben in een praatje. Daarna een Duitse man, al redelijk op leeftijd, die vanuit Dresden is komen fietsen, op weg is naar Athene en dan weer via een andere weg terugfietst naar huis. We fietsen verder en komen zo uit in Makrigialos. Hier hebben we een appartement gehuurd voor twee nachten. Er is voor morgen veel regen voorspeld. Het is morgen de verjaardag van Vincent en we hebben niet zo veel zin om juist op die dag in de regen te fietsen. Dus lekker weer een dag vrij morgen. Taartjes eten.
Statistieken tot nu toe:
– 864 kilometer
– 6754 hoogtemeters
– steilste helling gefietst: 15%
– hoogste snelheid: 61,9 km/uur
– hoogste punt: 1109 m + NAP
– lekke banden: 1
– stukken aan de fiets: 1
– andere vakantiefietsers tegen gezien/gesproken: 3
Wat leuk om met jullie zo “ mee” te fietsen!
Mis Vincent op de afdeling maar dit maakt alles goed!
Lieve groet vanuit Den Bosch!
hoi Jeanette en Vincent wat een mooie reis zijn jullie aan het maken.
geniet er van. en Vincent proficiat met je verjaardag.
Mooie fietstocht, geniet ervan!
Gr Sjef
Via Jet volg ik jullie, echt genieten, wat een mooie reis maken jullie en wat heerlijk om een jaar rond te zwerven…
Kijk uit naar de volgende verhalen/foto’s
Jullie worden gevolgd
Dankjewel. Leuk dat je ons volgt
Wat een lieve mensen weer onderweg in een prachtige omgeving. En ja honden, in nl heb ik geleerd om ze juist niet aan te kijken, maar te negeren (en gewoon rustig blijven).
Dat aankijken werkt hier best wel goed. Kijken of dat bij de Turkse honden ook zo is 🤔
Wat een mooie foto’s weer! En mooi weer op de foto’s 🌞
En de meeste honden zijn toch juist heel lief 😊?
Gefeliciteerd (met) Vincent en geniet er weer van komende dagen 🚴♀️
Mooi avontuur Jeanette en vincent. Een jaar op de fiets, wat is het einddoel van deze reis?
Chris
Hoi Chris, we hebben niet echt een einddoel. Het plan is om over land naar China te fietsen maar omdat er in centraal Azië een aantal grenzen en landen zijn gesloten gaat dat helaas niet lukken. Na Griekenland in ieder geval Turkije en dan een nieuw plan maken.
Vincent en Jeanette,
Wat een prachtig reisverhalen weer en geweldig mooie fotobeelden. Benieuwd naar de vervolgroute. Vincent proficiat met je verjaardag. Veel succes en blijf jullie met belangstelling volgen.
Dankjewel. Super leuk dat je ons blijft volgen
Hoi Jeannette en Vincent, wat een prachtige natuur zeg! En wat een belevingen hebben jullie al gehad maar er zullen er nog veel meer gaan volgen.
Vincent nog proficiat met je verjaardag en ik hoop dat jullie genoten hebben van het taartje :). Veel succes en plezier nog!
Wat een leuk reisverslag! Al een hoop beleefd in de eerste 2 weken. Prachtige omgeving zeg! Hopelijk hebben de taartjes gesmaakt en hebben jullie een leuke verjaardag gehad 🙂
Groetjes Marjolein
Dankjewel. Ja, het is hier erg leuk tot nu toe.
Weer heerlijk om te lezen en prachtige foto’s! Xx
Dankjewel
oeps reactie bij de verkeerde reis.
Happy Birthday Vincent,
Jullie hebben weer leuke foto’s
Geniet ervan.
Je Zusje.