Zaterdag 28 juli 
Om even voor achten staan we op. We verzorgen ons en pakken na het ontbijt de spullen in de waterdichte zakken, pakton en proviandkist. We hebben ook een groot rooster, een grote pan, bamboestokjes en een beugelzaag bij ons. Medewerkers van het kanocentrum wijzen ons er op om geen dure spullen in de auto achter te laten i.v.m. diefstal. Een paar tassen en belangrijke papieren laten we achter bij het kanocentrum. We kunnen onze auto daar parkeren, onbelangrijke spullen laten we in de achterbak van de auto. We wachten tot ons busje vertrekt. Er zijn alleen 4 Denen die ook de Rinnentour doen. De kano’s op een aanhanger achter de bus. Na een half uurtje rijden komen we aan bij ons vertrekpunt. We krijgen onze spullen mee (zie materialenlijst) en kunnen meteen vertrekken. Omdat we al vaker een tocht hebben gemaakt hebben we geen verdere uitleg meer nodig. We doen alles in de boot en binden alles vast, zodat bij eventueel omslaan niet alle spullen in het meer verdwijnen. Het is mooi rustig weer als we weg peddelen. Tussen de bossen, over het Rinnenmeer dat een paar honderd meter breed is, glijden we door het gladde water. Hier en daar peddelen we een (onbewoond) eilandje voorbij. We pakken met het kanoën de draad vrij snel weer op. Van de vorige tochten weten we hoe we de kano “automatisch” de goede richting kunnen geven. Na een uurtje maken we een stop op een oever voor koffie en thee en peddelen nadien weer door. Het water en het bos stralen veel rust uit. Langs de oever.We zoeken naar een plaats om te lunchen, maar vinden die vooralsnog niet. Of er is riet of er is geen leuk plekje om te zitten. We krijgen een landtransport bij een stuw. Achter de stuw ligt een kapotte houten pijpleiding die als waterkrachtcentrale gebruikt is. De plek waar we de kano, volgens de bordjes, weer het water in moeten laten is erg steil. Op het laatste stuk moeten we de boot, zonder karretje, over een aantal boomstammetjes sleuren. Eigenlijk moeten we alle spullen uit de kano halen en als het vaartuig weer in het water ligt er weer inpakken. Als dit niet écht noodzakelijk is doen we dit niet. Na een flinke inspanning zitten we weer in de boot. Later zien we dat een stukje verder een veel betere plek is om de kano te water te laten, maar ja, dat is weer achteraf. Tijdens de lunch zien we hier en daar vissen het water uit komen om insecten te vangen. Leuk. Het water ringt weg over het hele meer. Na de lunch komen we in een stukje rivier met weinig water. We moeten hier de boot uit om deze door het water, over zand en rots, te slepen. Later kunnen we al peddelend en goed oplettend toch in de kano blijven zitten. We zien veel waterlelies en de gele plomp in bloei. Op een gegeven moment varen we tussen het riet. Als we hier bij de monding van die rivier op een meer uitkomen (naam meer) zien we een goed plekje om te overnachten. Diverse stookplaatsjes en een vlak stuk voor de tent. Eerst gaan we een tijdje zwemmen en van de zon genieten op de rotsen. Later zetten we de tent op, verzamelen hout en zagen dit tot kleine blokjes, daarvoor hebben we de beugelzaag meegenomen. We gebruiken ook hout van een boom die door een bever is neergehaald. Na het eten ontspannen we door het lezen van een spannend boek. Het is ondertussen wat gaan waaien. Om 21.30 uur maken we een gezellig vuurtje, jammer genoeg blijft het waaien. Om 22.30 uur wordt het langzaamaan donker.

Zondag 29 juli 
We zetten geen wekker en slapen uit tot 08.45 uur. Als we uit de tent kijken is het bewolkt en waait het hard. Om 09.50 uur vertrekken we met alle spullen weer in de kano. De wind is gaan liggen. We maken een ommetje langs een paar eilandjes waar onze Deense reisbroeders hebben overnacht. Als we de eilandjes voorbij zijn en weer richting ons eigenlijke doel gaan, vlot het niet. We blijken tegenstroming te hebben. We zetten koers naar een trechter die als het ware uitkomt in een punt. Hier zien we een spoorlijn en een weg liggen, dit wordt beschreven in de routebeschrijving. We zoeken naar een plaats waar we het meer uit kunnen. We zetten de kano op de kant en binden het transportkarretje onder. We trekken het geheel over een weiland, wat een stijgingspercentage van een 4% heeft, omhoog naar een zandweg. We steken het spoor en een viaduct over en zetten na een koffiepauze de boot weer in het water. We volgen tussen de bomen een aan de randen, mooi begroeide, langzaam stromende rivier. Net voor een ander meer krijgen we nog een landtransport. Als we de kano uit het water tillen staat daar een picknickbankje. Een goede plaats om pannenkoeken te bakken voor de lunch wat we dan ook doen. Na de lunch nog een stukje lopen met de kano voordat we hem weer te water kunnen laten in het meer Värmeln. Het is weer meer gaan waaien. Als we de bocht voorbij zijn zitten we op groter water en blijkt het flink te waaien. De golven geven witte schuimstrepen als ze op het hoogste punt zijn. We zetten koers naar een viaduct van het spoor, waar we onderdoor moeten. De spoordijk splitst het meer als het ware in tweeën. Ook na het viaduct wordt het niet beter met de wind. De kanotocht is erg zwaar vandaag, vooral op het grote meer, tegen de wind in, met de hoge golven. We komen maar moeizaam vooruit. We gaan op zoek naar een slaapplaats. Na vele landtongen tevergeefs te hebben bekeken vinden we een plaatsje op een klein eilandje, wat door een zandbank is verbonden met een groter eiland. Leuk eilandje.Het grotere eiland houdt de wind bij ons weg. We wassen ons in het meer en zagen nadien weer het nodige hout. Tijdens het hout halen stapt Vincent met zijn sandalen net naast een kleine slang, waarschijnlijk een Hazelworm. De goudgele slang haast zich om weg te komen. Na het eten begint het eerst zachtjes, maar later steeds harder te regenen. We hebben een afdak gemaakt van het zeil wat we extra bij ons hebben. Zo blijven we zelf en onze spullen prima droog. Rond 20.00 uur zien we 6 kano’s voorbij komen in de regen. De peddelaars zijn nog op zoek naar een slaapplek. Na een uurtje houdt het op met regenen en kunnen we een vuurtje maken. We roosteren worstjes aan een, op het eiland gevonden, Y-vormig takje in het vuur. Het eilandje waarop we zitten is een hoge rots. We slapen op 5 meter boven de waterlijn. Met vlagen waait het hard vannacht.