We zijn weer thuis, de terugblik


Toch nog een stukje fietsen

In Bariloche ligt nog een mooi rondje wat je kunt fietsen langs de kust van het meer. We kunnen het niet laten om dat toch ook nog een keer te doen. Het is in totaal 65 km en het is de moeite waard. Vele mooie uitzichten over het meer waar kleine eilandjes in liggen. Het is een prachtig zonnige dag wat het extra leuk maakt.
Bariloche is een gezellig toeristisch stadje wat vooral bekend is om de chocolade die er gemaakt wordt. Het hele centrum is dan ook gevuld met chocolade winkels die ook bijna allemaal heerlijk zelf gemaakt ijs verkopen. Tja, lastig om de verleiding te weerstaan. We eten dan ook veel ijsjes en proeven van de chocolade.

Naar Buenos Aires
Ons vliegtuig vertrekt volgende week vanaf Buenos Aires, wat nog 1500 km verderop ligt. We kopen een kaartje voor de bus. Daar mogen we 23 uur in zitten om in Buenos Aires te komen. De fietsen kunnen ook mee, daar kopen we een apart kaartje voor. De rit valt reuze mee. De stoelen zijn heel ruim, vergelijkbaar met businessclass in een vliegtuig. We krijgen maaltijden en drankjes en ’s nachts kunnen we liggen. Rond de middag arriveren we in Buenos Aires.
Het is dan nog 7 km fietsen naar het hostel. Daar zijn we een tijdje mee bezig in deze drukke stad met veel verkeer en vaak stoppen voor een verkeerslicht, dat zijn we niet meer gewend.
Het hostel is leuk en we hebben nog een paar gezellige dagen in Buenos Aires. Prima stad om een paar dagen te verblijven.

Op weg naar huis
Omdat het vliegveld 40 km verderop ligt besluiten we om onze laatste nacht een hotel te boeken dicht bij het vliegveld. Op goede
vrijdag fietsen we 35 km naar het verderop gelegen Monte Grande. Van hier uit is het morgen nog maar 15 km naar het vliegveld.

We hebben een afspraak met een fietsenzaak dat we morgenvroeg twee fietsdozen op mogen halen. Helaas lukte dat vandaag allemaal niet, hier is op goede vrijdag echt alles gesloten.
Op zaterdagochtend staan we voor 9 uur al bij de fietsenzaak, die om 9 uur open gaat. Men neemt het hier niet zo nauw met de openingstijden. Om 10 minuten over negen komen de werknemers binnen. Ze hebben de dozen klaar staan. We vouwen alles zo goed mogelijk op en binden het pakket achter op onze fietsen. Zo fietsen we de laatste 15 km naar het vliegveld. Daar aangekomen gaan we de fietsen demonteren zodat ze zo klein mogelijk zijn om te vervoeren. Daarbij hebben we veel bekijks en ook aanspraak. Na 2 uurtjes sleutelen zitten de fietsen veilig in de dozen en is het tijd om in te checken. Alles verloopt prima, geen problemen met de fietsen. Zo was ook al onze ervaring op de heenweg. Via een directe vlucht naar Amsterdam komen we weer aan in Nederland.

Weer thuis
En dan zijn we weer in Keldonk. Thuis is alles prima verlopen en we zijn snel weer gewend. Gezellig om iedereen weer te zien en bij te praten. We zijn nog een paar dagen vrij om te acclimatiseren en alles weer op orde te brengen. Het ‘normale’ leven kan weer beginnen.

De feiten van onze reis

  • We hebben in totaal 3402 km gefietst
  • Daarvoor hebben we 236 uur op de fiets gezeten
  • We hebben in totaal meer dan 36.000 hoogtemeters geklommen
  • 0 lekke banden
  • 2 kapotte spaken (zelf vervangen)
  • 1 schakelset kapot (zelf vervangen)
  • 0 remblokjes vervangen
  • 2 afgebroken schroefjes (zelf vervangen)
  • 1 fietsdag in korte broek (laatste dag vanuit Buenos Aires)
  • 4 fietsdagen deel van de dag in korte broek, rest lange broek en ook vaak lange mouwen
  • Kwart fles zonnebrandcrème was helaas voldoende
  • 0 dagen ziek geweest
  • We zijn in totaal 91 dagen weg geweest
  • Daarvan hebben we 57 dagen gefietst
  • We hebben 41 keer in de tent overnacht
  • We hebben 40 keer pasta met rode saus en tonijn of gehakt gegeten (het lot van fietsers en wild kampeerders)
  • We hebben 145 fietsers gezien waarvan het merendeel richting het zuiden fietste
  • De fietsers komen vaak uit Europa

Terugblik op de reis
Patagonië is geweldig! De natuur is erg apart en soms ook wel overweldigend. Het uiterste zuiden is enorm leeg, soms niet te begrijpen hoe mens en dier hier kan en wil leven. Daardoor is het wel bijzonder dat je daar dan even deel van uitmaakt. Zeker als we nu weer terugkijken op dat eerste deel dan was dat vooral toch wel erg zwaar en soms behoorlijk afzien. Daarom zijn we blij dat we de route van zuid naar noord hebben gefietst, zo fietsten we steeds verder naar de beschaving en luxe toe. Nadeel was wel dat we op het eerste deel, tot aan de Carretera Austral vaker wind tegen hadden.
We hebben erg veel geluk gehad met het weer. Natuurlijk hadden we, zoals verwacht, regelmatig wind tegen in het zuiden maar nooit zo extreem dat we er niet tegenin konden fietsen. We kennen verhalen van fietsers die een aantal dagen hebben moeten wachten omdat het te hard waaide, dat hebben wij niet gehad. In het eerste deel was vaak letterlijk niets, daar hebben we ook redelijk vaak wild gekampeerd. Achteraf zijn dat toch vaak de mooiste herinneringen aan bijzondere plekken waar je dan terecht komt om je tent op te zetten.
De grensovergang vanaf El Chalten naar Villa O’Higgins, om op de Carretera Austral te komen is berucht en vooraf vaak besproken. Alles bij elkaar viel dat erg mee en was het eigenlijk gewoon een leuke dag, afgezien van de regen.
Op de Carretera Austral zou het minder waaien, wat warmer zijn en vooral vaak regenen, omdat het zo groen is. Niets van dat alles. We hebben redelijk wat wind gehad en het was ronduit fris, vaak rond de 10 graden. Van regen hebben we dan weer niet zo veel last gehad. Omdat het koud was zijn we vanaf de helft van de Carretera Austral over gestapt op luxere overnachtingsplaatsen, vaker in een hospedaje, hostel of cababa.
Vooral het zuidelijke deel van de Carretera Austral is een belevenis. Alles is onverhard, er wonen niet veel mensen, de dorpjes zijn klein en primitief en de natuur is geweldig. Omdat het zo vaak regent is het heel erg groen en komen er overal watervallen van de groene bergen. Veel varens en groene planten. Totaal anders dan de kale vlaktes in het zuiden.
Verder naar het noorden is alles wat toegankelijker. De weg is soms, en later vaak, geasfalteerd en daarmee verdwijnt dan ook meteen de charme van de Carretera Austral wat erg jammer is.

Wij zijn een geweldige ervaring rijker. We hebben genoten van deze reis die toch wel de meest avontuurlijke is tot nu toe. Het was soms zwaar en afzien maar achteraf in ieder geval heel erg de moeite waard.

We vonden het leuk dat jullie ons allemaal hebben gevolgd en hebben genoten van de reacties die we steeds kregen op onze verhalen, foto’s en filmpjes.
Bedankt allemaal en tot de volgende reis.

De filmpjes van deze reis vind je hier